Krizantem Ayı

Bankada çalışıyorken adres bilgisini istediğim orta yaş üstü bir bey, biraz da ukala bir tavırla;
-falan mahalle, krizantem sokak, fişmekan apt... şeklinde adresini verdikten sonra,
-biliyormusunuz krizantemin ne olduğunu? dedi.
-çiçekmi? dedim,
-evet, kasımpatı diye ekledi. Ben soruyu kısmen de olsa bilmenin haklı gururu içinde, beyefendi, bişeyler ekleyebilmiş olmaktan dolayı mutlu, devam ettik işleme.

Aslında antipati duymadım, dağarcığıma eklenen her kelime, Türkçe ya da başka bir dilde, bir küçük süpriz yumurta gibi sevindirir beni. Üstelik daha önce sadece duyduğum, tam anlamını aslında bilmediğimi gördüğüm, bu hoş sözcük, süpriz yumurtadan çıkan tek taş gibiydi... Kasımpatı da çok güzel bir kelime, çiçek olarak ta çok severim, bütün sene durup kasımı beklerler açmak için. Çocukluğumdan beri hep
ya bizim bahçemizde ya da komşularımızda vardı ve 10 kasım törenleri için annem mutlaka hoş, renkli bir demet hazırlayıp verirdi elime, okula giderken. Böyle yapan anne de çoktu, bilmiyorum hala öylemi, Atatürk büstünün çevresi Kasımpatı demetleriyle dolardı. Bu da kasımpatıları benim bilincime Atatürkle birlikte kazımış ki, çiçekleri görünce o günlere dönüyorum.

Babamın Doğumgünü de 10 kasımdı. Üstelik hep ciddi, çatık kaşlarını, ifadesini de çok benzetirdim Atatürke. Akşamları eline Cumhuriyet gazetesini alır ve en az iki saat kafasını kaldırmadan okur, fonda ses istemezdi. Beynimin odalarında birbirine bağlanan resimler zinciri gibi, hepsi birbirini çağrıştırıyor bu görüntülerin.

Babamı kaybettikten iki ay sonra kızım geldi, 14 Kasım'da. Oğlumuzun muhtemel gelişi de kasım sonu gibi görünüyor şu an. Sonbaharın en güzel ayı...

Karanlık, kasfetli günlere az kaldı, canımı sıkan olaylar yavaş yavaş silikleşiyor, bazen kırılıyor bişey, fazla geliyor insana, tahammül edemeyiz sanıyoruz ama insan yaşamak üzere programlı. Hiçbir acı insana açlığını unutturmazmış mesela. Böyle yazılmış program. Bazen yüzeysel çözümler geliyor insanın aklına. Seçeneğim olsa şimdi bırakıp başka diyarlara göçermiydim? Çocuklarımın daha medeni! ülkelerde yetişmesini istermiydim herşeye yabancı olarak? İstemem. hem ben Eminönü'nde balık-ekmek yemeden yaşayamam ki!



***Çiçek görseli googledan arak***