Pamuğu anmış oldum bak...

Datlumm ploğum benim, ya şimdi ben aman seni ihmal ettim, bi daha tövbee fln gönlünü aldım ama durum değişmedi galiba, biten aşk yeniden alevlenmiyor... Yine de arkadaş kalabiliriz, daha seyrek te olsa, görüşmeye devam edebiliriz diye düşünüyorum. 


Bu arada ben senee 2005 te bir blog açmıştım ama sonra yazı eklemek çok saçma gelmişti, boşluğa konuşur gibi,bu ne olm böle deyip bırakmıştım, Google mail attı, hatırlattı sağolsun. 5 tane post tan bu aşağıdakini paylaşmak isterim...Ama diğerleri de hoşuma gitti, uzun uzun yazmışım, niye bırakmışım ki peşini...Fotoğraftaki de, rahmetli kedim, Pamuk...




hayatımın erkeği:

kendisi filozoftur.














Bir diğer postta bu alttaki. Kafam karışmış ellaham ama sonra toplamışım kafamı herhal... Hiç değiştirmeden ekliyorum derhal...



.Uzun ve tembel bir ilişkinin ardından gelen evlilik oluyor,eğer çiftlerden ikisi de kendini hayatın akışına bırakmışsa. Bizde taktık sonunda evlenmeden önce sağ parmağa takılan yüzüğü. Düşünmeye başlayınca kafam karışıyor, rahatsız oluyorum ama sonra geçiyor, unutup hep bildiğim gibi yaşamaya devam ediyorum . Her şey normale dönüyor. Bazen parmağıma bakıyorum, bu halkayı kimbilir kaç yıl taşıycam , yine rahatsız etmeye başlıyor.
Galiba beni, istediğim zaman vazgeçemeyeceğim kararlar rahatsız ediyor.

Kız arkadaşlarıma bunları anlatmaktan hoşlanmıyorum. Onlar eşlerini ararken bunu yapmaktan çekiniyorum biraz. Okuduğum kitaplar yaşadıklarımla hep aynı dönemlere denk geliyor ya da ben öyle yorumluyorum bilmiyorum ama yine okuduğum son kitap beni yakaladı . İnsanı yoran seçenekler, hayatı zorlaştıran alternatifler… keşke yaşadıklarımızı programlayan bir makine olsa , bizde seçmek zorunda kalmasak. Buna benzer şeyler anlatıyor ya da ben öyle sanıyorum .










7 yorum:

  • ÖRGÜÇANTAM-Hatice yazıcı diyor:
    7 Şubat 2013 15:39

    bir yerlerde oynuyordur alabildiğince gerçek evlerine ulaşanlardan birine arkadaşlık ediyordur.
    Özlediğinde gel benim BADEM oğluşumu izle:)) kuzen sayılırlar:))

  • Unknown diyor:
    7 Şubat 2013 23:14

    çok zor bi kediydi,birilerine hırlıyordur yine :) teşekkür ederim, sizide bademi de öperim.

  • Gezgin Kız - Traveler Lady diyor:
    8 Şubat 2013 04:23

    pamuğı yerim sanırım ısıra ısıra...

  • Unknown diyor:
    8 Şubat 2013 04:57

    hamidecim rahmetli oldu kendisi ama karin var şimdi, onu verebilirim :) sevgiler

  • Unknown diyor:
    8 Şubat 2013 06:45

    öncelikle bende 2007 de blog açmış ama anlayamıştım ne olduğunu ve benim hayatımı ne için insanlar görsün diye kendimce yorumlayıp öylece bırakmıştım sonra yine blog fikri sarınca beni bi baktım benim isim belli(sezo eşimin isminin kısaltılmışı bigo benim o zamnlar bu 5 yıla tekabül ediyo bütün herşey ikimize dairdi:)şimid olsa çocuklar ilgili bir isim düşünürdüm )neyse demek bir kedin vardı bu arada kediyle oldum olası uzağım kayınvalidemin bir kedisi vardı valla evine gitmek istemiyordum bana ev kokuyodu her yerden tüy çıkıyordu gb bir de dokunamıyırum bir türlü halbu ki çocukken vardı kedimiz.Ayy ne konuşamacağım varmış benimde.
    öperim
    aaa bi dakka senin bi bloğun daha varmış şimdi gördüm ya ben:(

  • Bal Yanağın Hikayesi diyor:
    15 Şubat 2013 00:27

    alemsin ya ..
    keşke devam etseydin o bloğada içinden geldikçe yazardın

  • Zeugma diyor:
    26 Şubat 2013 13:25

    Evet, sen blogunu çok fazla ihmal etmektesin.

    Ne zaman gelip yazdığını bile kaçırıyoruz.
    Yapma böyle yav, çocukların büyüme çağındayken kısa notlar düş bari, sonra hatırlamazsın, söyleyeyim :)

Yorum Gönder

Datttlu Yorumlar