YİMONATAAAA!!!.



Merkepçimle beraber yimonata yaptık, çok güzel oldu çünkü durucum yüreğini kattı! Damak tadıma da hitap etti. Benim puanım 8. Gurmeyim. Anayım. Kutsalım.

Devamını Oku »

DURUnun çakma havuzu


Su delisi durucum bayıldı balkonda havuza girmeye.-Deniz yatağını havuz sanıyor- geçen sene almıştık ve hepimiz unutmuştuk. Evde birden bire hiç oynanmamış sıfır bir oyuncak bulunması, süper olur çünkü duru o gün daha kolay yemek yer, daha çok kendi kendine oynar. HAYUS'a bayıldı.Su onu gerçekten yordu ve üç saat uyuyup aç bi kurt gibi uyandı.

Devamını Oku »

DURUya kavuşma

Üç günlük ayrılıktan sonra kavuştuk kızımıza. hergün birkaç kez arayıp rapor alsakta çoookkk özledik, dönüşte de anneanneye sakın uyutma yatmadan sevelim talimatı verdik, uykusu biraz sarksada, bizi karşısında görünce kocamaannn açılan ağzı ve gözleriyle çok sevimliydi. Oyuncak sepetinden birşeyler getirip heyecanlı heyecanlı bize gösdtermeye başladı, birden bir enerji patlaması oldu yavrumda, sanırım sevindi!.

















Bizde hem dinlendik, hem yorulduk, işimizi hallettik, hızlandırılmış tatilimizi yaptık, anneannemizle vedalaşıp evimize döndük. Vaktimizin çoook büyük bir kısmı yolda geçti, inanılmaz şekilde sürekli vasıta değiştirdik. Dönüşü özet geçiyorum; Çukurbağ yarımadasından minibüsle Kaş'a, otobüsle fethiye'ye, dolmuşla otogara, servisle Dalaman'a, uçakla Kurtköy'e, otobüsle Tepeüstü'ne, taksiyle atakent'e şeklinde bir günlük yolculukla varabildik menzile. Yolculuk yapmaktan hiç hoşlanmayan çocuklarıyla ve sıcakla mücadele etmeye çalışan anneleri gördükçe kendimi şanslı hissettim, bana yakın mesafelerdeki çocukları , çantamdaki ıvır zıvırla oyalamaya çalışarak anne dayanışmasında bulundum ve kafamı kaldırmadan kitap okudum. Hatta yanına kitap almadığını farkeden Ferhatçıma alandan aldığım kitapa da ferhatçım elinden her bıraktığında musallat oldum. İkimizde çok beğendik,
'OĞUZ ARAL ' huysuz ihtiyar. Tavsiye olunur.

Devamını Oku »

DURUsuz günler





Sabah 5 te durucum odasından annecimmmm annecimmm yeedesinnn diye bağırınca birden iç ses -aysun napıyosun sen iyimisin , bu çocuğu bırakıp tatil yapmaya utanmıyomusun, ya sen yokken de uyanıp gece yarısı seni isterse, ya uyumazsa, anneannesi de sakinleştiremezse, sakın gitme biryere -ye duruyu da götür, ya sende gitme!!!!- demeye başladı. O an sadece duruda değil bende de tam bi uyanış oldu! Ama biletler de alındı yerimiz de ayırtıldı, üstelik gerçekten işimizde var araya sıkıştırdığımız sadece üç günlük bi kaçamak.Dürüst olalım , gitmekte istiyorum,ama bu ilk ayrılığımız ve nasıl geçicek , durucum kendini terkedilmişmi hissedicek, endişeleniyorum. Ya da belkide beni hiç aramıyacak, anneanne torun herzamanki gibi güzel zaman geçirecekler, trene binmeye gidicekler, ben akşamlarıda gelmeyince, hatta birlikte yatıcaklar, anneyide tamamen unutucak durucum :(
Aslında sürekli olarak bu ruh haliyle başa çıkmaya çalışıyorum. Sonsuz aşk ve bitmeyen suçluluk duygusu. Anneler hep kendini suçluyor, hem başarısız hissettiğinde, hem kendi için birşeyler yapıp mutlu olduğu zamanlarda. Durucum tekrar uykuya dalana kadar, düşünüp bulduğum çözüm ; yarın yola çıkılacak, üç gün kafa dinlenilecek, Ferhatcımla romantizm tazelemesi yapılacak, dönüşte duruya daha iyi hizmet verebilmek için enerji depolanıcak, dönüşte -tamamen Duru için :)- ayrı bir tatil organizasyonu yapılacak. Budur.

Devamını Oku »