DURUya kavuşma

Üç günlük ayrılıktan sonra kavuştuk kızımıza. hergün birkaç kez arayıp rapor alsakta çoookkk özledik, dönüşte de anneanneye sakın uyutma yatmadan sevelim talimatı verdik, uykusu biraz sarksada, bizi karşısında görünce kocamaannn açılan ağzı ve gözleriyle çok sevimliydi. Oyuncak sepetinden birşeyler getirip heyecanlı heyecanlı bize gösdtermeye başladı, birden bir enerji patlaması oldu yavrumda, sanırım sevindi!.

















Bizde hem dinlendik, hem yorulduk, işimizi hallettik, hızlandırılmış tatilimizi yaptık, anneannemizle vedalaşıp evimize döndük. Vaktimizin çoook büyük bir kısmı yolda geçti, inanılmaz şekilde sürekli vasıta değiştirdik. Dönüşü özet geçiyorum; Çukurbağ yarımadasından minibüsle Kaş'a, otobüsle fethiye'ye, dolmuşla otogara, servisle Dalaman'a, uçakla Kurtköy'e, otobüsle Tepeüstü'ne, taksiyle atakent'e şeklinde bir günlük yolculukla varabildik menzile. Yolculuk yapmaktan hiç hoşlanmayan çocuklarıyla ve sıcakla mücadele etmeye çalışan anneleri gördükçe kendimi şanslı hissettim, bana yakın mesafelerdeki çocukları , çantamdaki ıvır zıvırla oyalamaya çalışarak anne dayanışmasında bulundum ve kafamı kaldırmadan kitap okudum. Hatta yanına kitap almadığını farkeden Ferhatçıma alandan aldığım kitapa da ferhatçım elinden her bıraktığında musallat oldum. İkimizde çok beğendik,
'OĞUZ ARAL ' huysuz ihtiyar. Tavsiye olunur.