Bir Hastalığın Seyri...

Bu sene bizim hastalık senemizdi. İlk okul yılımız olduğundan, bağışıklık sistemimizin zayıflığından, Virüs ve bakteri dostu ılıman bir kış geçirdiğimizden...
Doktora gitiiğimizde karşılaştığımız hep aynı kalıp tedavi;
-boğazları kızarmış, auğmentin, ateşi çıkarsa 3-4 saat arayla pedifen
-antibiyotik kullanmasak....
-olmaz
-peki :(
Üç gün süren, çok az yemek, bol ilaçlı istirahat, süzülmüş bir çocuk, küçülen suratıyla, iyileştirilip okula gönderilir, tekrar virüs kapar, hiç bir salgın es geçilmez, bu döngü böyle devam eder...

Son zamanlarda bir de öksürük yapıştı yakamıza. Son zamanlarda gittiğim dr.lara da ısrarla öksürüğünü dinletmeye çalıştım ama viral enf. sonucu, geniz akıntısı öksürüğe neden oluyor yanıtını aldım, aynı kalıp tedaviyle , aynı reçeteyle döndük eve.

Öksürük geçmedi. Balgam başladı. Birkaç hafta önce Duruşun beni iyi duymadığını farkettim, aslında anlamadan önce biraz sinir bile yaptım, '
beni hiç dinlemiyor artık, arkasından söyleniyorum, cevap vermiyor artık' diye, uzayınca bu durum, anladım can sıkıcı gerçeği. Ferhatla deneme yaptık, arkasından kısık sesle konuşarak, Duymuyor! Dehşetle, işitme merkezine koştuk, test yapıldı ama net olarak sonuç vermedi. Yetişkinlerdeki gibi kolay algılayamadı odyometri cihazı. İyi bir dr. önerdiler, ona koştuk. Kulakta bir sıvı biriktiğini, yine viral enf. sonucu olduğunu, yine antibiyotik kullanmamız gerektiğini söyledi. Bir haftalık tedaviden sonra tekrar gittik, kulaktaki sorun halloluyordu ama duruşun ateşi çıkmaya başlamıştı ve bu güne kadar hep yaşadığımız gibi, ben en az üç gün sürüp bizi yine solduracağından emindim. Öyle de oldu, öksürük daha da arttı. Aynı dr, bizi devlet hastanesine yönlendirdi. Ona gittik, akciğer filmi çekildi, kan testleri yapıldı.
Sonuç: bronşit ve zatürre başlangıcı. Testleri almaya gittiğimde artık o kadar gerilmiştim ki, dr. sonucu söylediğinde höykürerek ağlamaya başladım. Beni sakinleştirip neden bu kadar abarttığımı anlamadığını söyledi kadıncağız. Çok gergindim, amacının ne olduğunu çözemediğim hormonlarım beni dengesiz yaptı fln. dedim. Bu sefer 11 tane iğne verdi. Çok zor geçti iğne süreci, gözlerinden damla damla yaşlar süzülerek, annem, ben ve iki hemşireyle üstüne abanıp sabit tutmaya çalışarak bitirdik dün gece. Hatta dün gece son iğne şerefine babasıyla saat 11 de hamburger,patates ve sos dolu çantayla döndüler eve, kutlama yapıcakmışız :)

Duruşum şu an iyi. öksürük etkisini kaybetmek üzere, yine kontrolümüz var. İştah çok daha azaldı. Ama açılıyor. Ben çok üzüldüm, çok suçladım kendimi, okula gitmeseydi, ben çalışmasaydım, dahamı iyi olurdu,? öksürüğünü ciddiye almayan dr. lar beni neden ikna etti, üstüne gitmedim? bulantımın, halsizliğimin arasında ihmal mi ettim, şimdiden ihmal ediyorsam hep böylemi devam edecek? İyi bakamadım mı, bakamıyormuyum? vs....
Bir de her hastalıkta koştuğumuz özel hastaneler ve sonucu devlet hastanesinde alabilmemiz...