Senden, benden, bizden....

Cumartesi sabah ist.a geçtik Durucumla. Arabanın içinde koltuğundan çıkıp dolaşmaya çalıştı, ikna etmeye çalıştım ama başarılı olamadım, sonra midesi bulanmaya başladı, bende kemeri çıkarmaya çalışmamasına karşılık yanıma oturmasına izin verdim. Epeyce hızlı bi taksi, bize çarpmadan kurtarmayı son anda başardı, sonra bilmem kaç senedir oturduğumuz mahalleye girerken ceza yedim -kestirme diye yasak dönüşten girdim, evet tamamen kusurluyum- , bu günde gidip bankaya ödedim eshrek gibi. Mazeret değil biliyorum ama faranjit olup olmamakta kararsız kalan boğazlarım, yüzünden çok halsiz hissediyodum. Herşeye rağmen, kahfaltıya da yetiştik, Duru yu tiyatroya da yetiştirdik. Onlar çıkınca ilaç alıp yattım, dinlenmek çokkkkk iyi geldi. Akşam Aylinle Suzancıımın nikahına gittik. Çok güzel bir gelin olmuştu.


Anneler ve anneanneler günü hediyemiz çok beğenildi. Hemen bağladık, ilk denemeyi babamızı arayarak yaptık.


Pazar 3,5 gibi çıktık Durucumla, dönüşümüz çok rahat ve sorunsuz oldu, trafik cezası, radar vs. asla olmadı, 20 dk, içinde evdeydik, Ferhat evde ayak uzatıp dinlenmek suretiyle bizi bekliyordu. Viaport a kaçtık. Duru için çok eğlenceli oldu. Lunapark bölümünde Duruyu ortamıza oturtup adrenalin salgılatan baya hızlı fincanımsı bişeye bindik. Duru korkmadı, hatta bayıldı. Sonra trambolinde zıpladı, çok uzun süre top havuzunda oynadı, tırmandı. Uzun zamandan sonra ilk defa bu kadar sosyal gördüm Duru yu. Mızmızlanmadan, tadını çıkararak oynadı. Dün akşam Eskihisar a indik, yine parkta saatlerce oynadı, kendine arkadaş bulup koşturdu. üstüne düşündüm, acaba artık benden ayrı da vakit geçiriyor, ondanmı dışa dönük bir çocuk olmaya başladı, yoksa büyüdükçemi oluyor bunlar diye. Karar veremedim günlük.