Çocuk Menüsü

Duruş, yemek seçmez ama hep az yer. Bu beni elimde olmadan kızdırsa da örnek almam gerektiğini düşünürüm , ama başaramam genelde. Ne kadar çok yerse o kadar hızlı büyüyeceği, az yemesinin benim başarısızlığım olduğu hissini atamam üstümden. Düşünüyorum ve Durunun en çok sevdiği yemeği bulamıyorum, 'bayılır' diyebileceğim bir gıdda maddesi yok . Çorba hala yarım kase, yemek bir kepçe, pilav iki kaşık, makarna da öyle. Makarmayı daha çok sevmesi gerekmezmi? Köfteye bile nazlanıyor, ben bayılıyorum, sınırsız yiyebilirim... Karnıbaharla mantı yı aynı yüz ifadesiyle yiyor. Balıkla salatayı yine beş lokmayı yanımızda bizimle sonra masadan kaçarak, gezip dolaşarak beni de deli ederek yiyor. Ben hergün yiyebilirim balığı, civa miva dinlemem.

Son zamanlarda alışveriş merkezine girince 'patatess patatesss' ısrarcılığı başlıyor, hamburger istemiyordu, son gidişimizde onuda yedi maşallah. Gitmeden önce de biraz daha fazla yemek yedirmeye çalışıyorum ki daha az istesin. Bir de mayonez-ketçap delisi, nerdeyse yalıyor küçük paketleri. Tamam bu ikiliyi bende çok severim ama o daha küçük yemesin işte, istemiyorum :(
Evde yapmak aklıma geldi. Hiç değilse defalarca yanmamış zeytin yağıyla kızartıp, köftesini daha sağlıklı hazırlayabiliyorum. joker bir tarif geliştirdim;

-elma büyüklüğünde kıyma
- ufak bir kereviz ve havuç ince rendeyle rendeleniyor.
-çok ince doğranmış taze sarımsak ya da kuru sarımsak,
-1 yumurta
-bir-iki kaşık kurutulmuş, ufalanmış ekmek
-bir tatlı kaşığı zeytinyağı, tuz, biraz yeni bahar, kimyon, zerdeçal, bir kuple yüreğimizi katıyoruz

Hamburger köftesi formunda kızartıyoruz, bakmayın bizimkinin yüz ifadesine, severek yiyoruz.
Yanına bir küçük te oyuncak koyarsak tam bir çocuk menüsü. 'Pek Anayız' gibisi yokkkkk!!!!