Muammer Ketencoglu, Fatmam

Aylin hatırlattı yine, malum bugün benim doğumgünüm günlük. Aylin de bana her sene atar bu şarkıyı.
Aman da aplam, canım gülüm aplam...diye.
Pek başım hoş değildir kutlamalarla, yıldönümlerini de hep unuturum, iyiki facebook var, keşke herşeyi hatırlatsa... Tarihte bu gün, fatmayla sinemaya gitmiştinizde, şu filmi pek beğenmiştiniz, ayşeyle şurda yemek yemiştiniz, arkasından da çay söylemiştiniz, hesabı çekiştirmiştiniz de ihale size kalmıştı fln, böyle böyle hatırlatsa. İki sene önce tam da bu gün, kızınız yürümüştü, konuşmuştu, şöyleydi böyleydi, bi kayıt düşen olsa. Altına yorum yazardık, beğenirdik, layk eylerdik...güzel olmazmıydı a bili geyts?
Pazar sabahı kahfaltıda, Ferhat,
-hatun bugün ayın kaçı? dedi, bende saatime bakıp
-7 si, 7 si mi? e yarın benim doğumgünüm o zaman! dedim. Kendi kendime konuşur gibi gelişince olay güldük biraz, az ilerde kendi halinde elindekilerle uğraşan Duruş,
-babaaa anneme hediye elabilirmiyiz, alışveriş merkezine gidebilirmiyizzz? dedi birden. buna daha çok güldük.
-Aferim kızım, dedim, gayet durumdan memnun:) Ne alıcaksın bana? dedim,
-Kızlı birrr eldiven. dedi. Bu minik kızın alış-veriş hakkında tahmin ettiğimden çok bilgisi ve fikri var. Olmuş yani. Yükleme tamam. Ama hala sabah garaja indiğimizde arabamızı tanıyamıyor ve dahi renk olarak ta farklı bir arabaya yöneldiğimizde, sarı ördek yavruları gibi bizi takip ediyor. Bunu her seferinde yiyor. Algıda seçicilik bu değilse nedir günlük?



Bu da Medinecimden. Canım kankam, aldı götürdü beni. Kandillideyken sabahları en erken ben okulda olurdum, hafif bir yağmur dahada parlak bir yeşile boyardı koruyu, camdan boğazı seyrederdim, Sezen Aksu dinlerdim. O zamanlar severdim. Tabii ki kocaman bir walkmanden :) Bazen anneme gidince sağı solu karıştırırım, bulabilmek için eski dostumu, yok, kimbilir ne oldu. Saklasaydım keşke, müzelikti.