Durucumla pinokyo yu seyretmeye gittik. Çok eğlendik, Duru oyun başlayana kadar çalan müzikle sürekli el çıptı, alkışladı, tahmin ettiğimden daha dikkatli izledi. Arada birkaç kez , biraz yüksek sesle bana sorular sordu ama zaten öbür çocuklar da oldukça gürültücüydü. Domuz gribi endişesiyle gitmemeyi düşünüyordum ama birden gelen Türk cesaretiyle, bize birşey olmaz ewelallah diyerek, kalkıp hazırlandık, son anda girdik nerdeyse içeri.
Çocuk oyunu için yeterince renkli ve özenli değildi, pinokyoyuda olabilecek en çirkin hale sokmuşlardı ki, oyunun yarısında Duru bana dönüp;
-şimdi pinokyomu gelicek anne ?
diye sordu, tanıyamadı çocuk pinokyoyu. Bir de pinokyonun yalan söyleyince burnu uzamıyordu. Bu da çok büyük bir eksiklikti. Sonuçta, bu kuklanın işlevi budur değil mi? Yinede her harekete reaksiyon gösteren, yüksek sesle gülen, konuşan çocuklar karşısında konsantrasyonu bozmadan oyunu tamamlayabilmek te az iş değil...
0 yorum:
Yorum Gönder
Datttlu Yorumlar