Hediyemiz geldiiiii

Aslında biraz olmuştu geleli, evde bizi bekliyordu, Durubal çok heyecanlandı paketi açarken. en çok ta kartı inceledi. Önce ben okudum, sonra aklında kalanları tekrarlamaya başladı, okur gibi yaparak.
-Anne nerden geldiii, annee kim yazmışşş, anne Yiğit nerdeee, annee.... şeklinde hızla çoğalan sorularını cevaplamaya çalıştım. Akşam babasına okudu kartını, tek tek gösterdi, çokk sevindik Yiğitcim, umarız sende beğenirsin Durunun hediyesini, İzmir Karşıyaka'ya sevgiler...
Özden yeni organizasyonlara hazırız , biz daha yeni ısınıyoruz:)

Bunlarıda yabancı bir blogda gördüm, Duru uyurken yaptım, kalkınca takmama yardım etti, en güzeli de balkonda oyalanırken pırasalı makarnasını bitirdi hiç nazlanmadan. Balkonda küçücük, ikimiz zor hareket ediyoruz neredeyse ama çok hoşuma gidiyor burasıyla uğraşmak. Aslında kapatmaktaki amacımız, ıvır zıvır koymaktı ama ben çok sevdim, Duruda öyle sanırım. Ya da ben seviyosam oda seviyodur mutlaka! Başka planlarım da var, kafamda, çok güsel olucak...



Başka planları gerçekleştirmek için uygun dal arayışındayım fekat, bulduklarımı getirmeyi unutmuşum pöffff.


Tutunacak bir dal ararken, Duru'dan inciler;
-anne ne gün geçiriyoruz, dimi?
-evet tatlım
-Hiç kucak istemedim!
-Harikasın.

-Anne biz bu kediyle tanışmışmıydık?
-evet, Zarifeyi hatırlamadınmı Duru?
-hııı.
-Zariffff, neden bizi koşturuyorsun? Zariiffff...