SENİ YENECEĞİM ESKİŞEHİR...

Text

Duruyu beklerken nerdeyse tüm annelerin hemfikir olduğu o mükemmel duyguların hiç birini hissedememiştim, kalp atışlarını duyabildiğiniz , sıvı dolu bir göbeğin içinde yüzmeye çalışan hamur gibi bir canlıyı görebildiğiniz aletlerde beni heycanlandırmamıştı -sardı korkular, gelecek yıllarrr- sendromuyla uğraşıyordum vs, ama Durunun gelişiyle birçoğu kendiliğinden halloldu. Kalanlar bazen beni zorlasada Durunun ve zamanın yardımlarıyla belki tamamen iyileşirim , belki burda yazar içimi döker, rahatlarım belki herşey süper olur bu dünyanın en güzel gönüllü köleliği için ikinci kez cesaret bulurum. Belki yorgunluklarda paylaşıldıkça azalıyordur, deneyelim bakalım.

6/18/2009

Anne bambuların yanlarından yavrular fışkırıyordu, kesip kavanozlara koydum. İki kurdele bağlıyım dedim, çekmeceler, kurdele doluymuş, ne çok biriktirmişim. Toplayıcı ruhum, atmaya kıyamaz...