3te 2si bitti bile

Dün çocukları 23 Nisan sergisine götürdük. Siteden arkadaşlarıyla birlikteydi Duru. Elişi oyuncaklar, yatak takımları, maketler yapmışlar. Hatta calliou'lu örtüler de vardı. Bildiğiniz gibi kayu başbakan tarafından da bilinen, takip edilen bir karakter. Sonrasında da tiyatroya götürdük bizimkileri. oyun gerçekten güzeldi ama girişimiz tam bir faciaydı. Kapıya yığılıp hemen içeri dalmak isteyen 'büyük'ler yüzünden çocuklar eziliyordu neredeyse, insan olduğunu unutan bir kadın Ege'yi itekleyerek içeri girmeye çalıştı ve bunu çocuklara ayırılmış bir günde, çocuk tiyatrosunda yaptılar. Ön koltuklar kim olduklarını anlayamadığım 'protokol' ve şanslı çocuklarına ayrılmıştı. Onlar içeriye oyunun başlama saatini aksatarak, rehavet içinde, rahat rahat gelip 'yerlerine' oturdular. Çocukluktan öğrendikleri 'ayrıcalıklı insan olma' halinin tadını çıkardılar. Çocuk tiyatrosunda çocukları ezen 'açıkgözler' mi, tiyatro salonunda bile ayrıcalık peşinde koşan, görevlerinin halka hizmet olduğunu iddia edenlermi daha çok miğdemi bulandırdı, karar veremedim ben.







Oyun bittikten sonra bahçeye geçtik, dinlendik, çocuklar biraz daha oyalandı. Üç günlük pek tatlı tatilimizin ikinci gününü de cıpcıp yapıp koltukta uyuyarak sonlandırdı Tatlıdurum...