Pazar sabahı için Eskihisar da kahvaltı planı yapmıştık, ama sabah çok oyalandık evde, aşşağı inişimiz 12 yi buldu. Bir saat kadar da arkadaşların gelmesini bekledik, o arada ben Durunun kahvaltısını hallettim, Feroş ta bana
-Aysun, bugün ısrar etme, bırak yemesin! dedi ama elinde sarelleli ekmekle Durunun peşinde gezmeden de duramadı. Anne yüreğiyle kıyaslanamaz tabii ama baba yüreği de fena diil galiba!
Büyükler gazete okurken kıyıda dolaştık Durucumla, kurumuş bir denizatı bulduk, Duru hiç şaşırmadı, yerde yatarken gösterdim,
-bakkk bu nee , dedim
-denizatııı dedi, çok serin yaklaştı fosile, ben ondan daha çok sevindim.
Öğleden sonra da babamızın arkadaşı ailesinin yaşadığı köye davet etti, gittik, gezdik geldik.
Kırmızı başlıklı kız çok tatlısın
Yaşasın gezmek :=) evden dışarıya çıktın mı tamamdır :=) Çok tatlı fotoğraflar da çok şeker..
kesinlikle gezmek gibisi yokkk
olamazda zatennnn
ayrıca o sizin tatlılığınız, şekerliğiniz, kızlar... öpüyoruz...