Son birkaç gündür Durunun ateşi vardı. Hemen hemen hiç yemedi, yine süzüldü, yüzü kaşık kadar kaldı. yutkunma problemi yoktu, burun akıntısı, kusma da yoktu, sadece 3-4 saatte bir yükselişe geçen ateş vardı. Sadece ateş düşürücü şurubunu kullandım, sürekli ılık duş yaptırdım, tv karşısında dinlendi. Antibiyotik kullanmıyorum son 6 aydır. Aslında ödüm kopuyor ama her götürdüğüm doktor 'boğazları kızarmış' deyip antibiyotik yazıyor. Bende daha fazla bağışıklık kazanmasını, ilaç yüklenmesini istemiyorum. Özellikle de viral enfeksiyonların tedavisinde antibiyotiğin bir işe yaramadığı bilinen bir durumken neden bu kadar rahat reçeteye yazıldığını anlayamıyorum.
Bir de her çocuğun bir ayarı var. Eski radyoları manuel çevirerek ayarlarsınız da sesi net aldığınız yeri dikkat ederek bulursunuz ya, işte öyle bir ayar düğmesi var, ve o hassas ayarı genellikle anneler tutturabiliyor. Yani ben ateşini dereceyle değil, alnından öperek ölçebiliyorum, hastalık davranışından, verdiği reaksyonlardan, hastalık nedenini, şiddetini fln, anlayabiliyorum, artık bu gelişen yeteneğime güvenerek yavaş yavaş ilaçsız yaşamaya başlamayı öğrenmek istiyorum ama dediğim gibi, ödüm de kopuyor.
Şu an ateş problemimiz kalmadı, iştahı da açılıyor ama çok fena bir mızmızlık kaldı. Bu gün beni istediği ve sürekli ağladığı için işten çıkıp gelmek zorunda kaldım ama sonrasında da keyifsizdi. Umarım yarın daha neşeli olur...
Aylardır çocuğum gibi baktığım ,her akşam bıkmadan suladığım bitkilerden bir avuç çeri domates ve bir -hatta bir bile denemez- pembe domates alabildim. Alahım ben nerde yanlış yaptım?
sen mi büyüksün ben mi büyüğüm ateş..ben büyüğüm benn yaşar ustaa:))"teyzoşşşş"
geçmiş olsun Durucuğa
geçti Denizcim teşekkür ederiz, öperiz...