Çantayı ben süsledim. Yaptım yani. İlham perisi baya bekletti, yaratım süreci de oldukça sancılıydı, karanlık odada yanlız saatler geçirdim, düşündüm ve kesip dikmeye başlayınca gerisi kendiliğinden geldi. Sanat böyle bir şey dostlar...
Duruyla Irmak ilk defa bu kadar güzel vakit geçirdiler. İlk defa bütün gün kendi hallerinde oyun oynadılar. Duru arada bir, ' anne Irmak bana kötü davranıyooo' diye yanıma gelince de, ' şikayet yok, şikayet yokkkk!' diye geri püskürttüm. Çocuklar bir arada olunca 'kim önce yemeğini bitirecek' yarışması kaçınılmazdır. Nası da kolay gaza gelirler! Tabaklar çabucak bitti, Irmak 5 senelik hayatında ilk defa salata yedi.
Durucumun burnu fıkfık yine bu aralar. Hafta sonu hiç dışarı çıkmadan evde dinlendik, hatta pazartesi de içim rahat etmedi, evde kaldık beraber, bugün daha iyi, başladı okula. Öğretmenine söyledim,
-ah hepimiz aynıyız, bende dahil! dedi. Anladığım kadarıyla, bu mümükler zıplayarak bütün çocukları geziyor, virüsler hızla dağılıyor. Bağışıklığımızı yüksek tutmamız lazım. Pekmeze devam...
ilham perisi bekletmiş ama değmiş
benimde içerde keçeler bekliyor ben bilgisayar başındayım :)
bizimkide dün burun çekiyordu. kıyamadım bende göndermeye :) pekmez'e devam tabi. geçmiş olsun, umarım hemen geçer.
Baharcım, sizede geçmiş olsun, açıldı grip mevsimi, siftahı yaptık bakalım:)
Aysun harika bir iş yapıyorsun ,fotoğraflarda çok güzel Duru'nun hayatını yakından takip fırsatı veriyorsun ve anlatımın çok iyi yakında bişeyler yazarsın herhalde bekliyoruz ....:))çok öptüm
aman allahım havaya giriyorum galiba :) teşekkür ederim:)
o çantayı bayramda elinden alırlar bilgin olsun:)sen bana zorluk çıkartma bence bitanecik kardeşine hediye et hehe:)
takasa açığım...