Bu minik kuşu Duru yapmış okulda. Bayıldım, ne güzel renkleri var. Astım hemen duvara. Okuldaki halini çok merak ediyorum. Hem kameraya karşıyım, hem de olsa da seyretsem istiyorum. Dün okuldan aldım, vesikalık fotoğraf çektirmeye gittik. Öncesinde konuşmuştuk, yolda da devam ettik,
-Kaayu gibimi anne? keşke kardeşim olsa ben onu güldürürdüm fotoğraf çekilirken...
dedi,
-bizim gibi zorunlu olarak seyreden ebebeyinler bilir, calliounun bir bölümü de fotoğrafçıda geçmektedir- Yani neşeli gittik, ama korktu, fotoğraf odasına girmek istemedi ki karanlık değildi. Babasını istedi, o da geldi yine de başaramadık, çok ağladı, zaten foto çekiniçek bir hali de kalmadı, kızaran gözler ve burunla. Neyse ki Volkan blogdan bir resmiini kesip biçmiş, miinik fotoları göndermiş bize. Bir şekilde halletmiş olduk ama öncesinde de doktorda ağzını açtırmayı başaramamam, muayene olmak istememesi düşündürmeye başladı beni.
Naapılır ki çocuk şiddetle bir şeyi reddederse? Ben tamamen dağılıyorum, kriz anında. Konuyla ilgili çocuk kitapları fln almıştım, dr. da, dişçi de geçen, okurken evde güzel vakit geçirdik ama olay anında hiç işimizi kolaylaştırmadılar. Caillou da hiç yardımcı olmadı. Sen de iyi gün dostuymuşsun Caillou!
Kuş gerçekten çok başarılı olmuş..
:)