Cumartesi Eylül'ün doğumgünü vardı, biraz geç kalarak katılabildik. Durucumun uzun uzun uyuycacağı tuttu, geciktiğimiz için nazikçe uyandırmak istedim ama pek nazik bir karşılık alamadım, birşeyler yesin, aç gitmesin, saçı şöyle olsun derken geç kaldık, pasta için beklemişler, üzüldüm ama Durucum kaçırmamış oldu, çocuklar biraz eğlendi, biraz mızmızlandılar, kızlar gelinlik giymişlerdi?, biraz sade oldu kostümümüz, kutlayıp döndük, birkaç saat sonra da babamız geldi, ist. a geçtik. Sırf ne için biliyomusun günlük, Avatar'a gitmek için. Kocam günlerce sinemalara baktı, hangi salonda görüntü nasılmış, hangisinde ses iyiymiş, gözlük kaliteliymiş, kafaya taktı, bu hafta fırsat bulabildik, anneanneyi de aldık gittik. Durucumu da Ayline bıraktık. İlk defa bu kadar uzun yanlız kaldılar, ben rahattım, annem nedense sürekli Aylin'e talimatlar verdi, çıktık. Sonuç olarak Avatardan bana kalan, dünden beri geçmeyen bir baş ağrısı oldu. Güzelmiydi? bilmem, bu kadar insan çok beğeniyorsa, güzeldir herhalde, bana göre çookk uzundu, sonunu da terminatöre bağlamışlarya, sıkıldım, neyse daha fazla anlatmıyorum!
Kapıda hazırvenazır babamızı beklerken, can sıkıntısı...
!
Beni daha çok mutlu eden , Aylinle Durunun böyle iyi vakit geçirebilmesidir. Artık Durucumu bırakabileceğim biri daha var! Bittin sen teyzoşşşş:))))
Merhaba, biz geldik :=))
Küçük kaçamaklar için çocukları bırakabileceğimiz anlaşabilen kişilerin etrafımızda var olması çoook güzel...
Sevgiler.
hoş geldinizz
nerde kaldınız?
bekledik biraz:)