Cumartesi Medinecim geldi, geç bi kahvaltı yaptık, sohbet ettik, kahvemizi içtik, çok güzeldi, özlemişiz...
Durucum uykudan pırttı tabi, sonrada calliou seyrederken uyuya kaldı koltukta, dayanamadık resmini çektik, bir küçücük yastığa sığdırmış kendini:)
Akşamüstü de Durunun son iğnesini yaptırmak için çıktık, Duru yine çok ağladı, Medine de kendini parçaladı sakinleşsin diye, hatta massuscuktan hemşireyi dövmeye kadar vardırdı işi ama yinede unutması biraz zaman aldı. Babamızın yanına gidene kadar
-annecimmm, çok acıyooo, diye sızlandı yavru ceylan.
Kucağımda taşırken 'seni çok seviyorum ' dedim,
-bende ama çok acıyoo! dedi. Gelde dayan şimdi buna, kahrolsun bu virüsler, enfeksiyonlar, son bulsun hastalıklar...
0 yorum:
Yorum Gönder
Datttlu Yorumlar